Rzeczowniki pospolite w języku chińskim

Rzeczowniki pospolite stanowią dużą część słownictwa języka. Niektóre zawierają konwencjonalne jednosylabowe sufiksy, takie jak: -zi, 儿-(e)r lub 头-tou; inne mają bardziej znaczące jednosylabowe sufiksy, takie jak: 员 -yuán ‘osoba o określonych umiejętnościach lub obowiązkach’, 者 -zhě ‘osoba zajmująca się jakąś czynnością’, ji -jiā ‘specjalista’ itp. Na przykład:

孩子                hǎizi                        dziecko                   瓶子               píngzi                butelka

鸟儿                niǎor                       ptak                         花儿                huār                   kwiat

砖头                zhuāntou                  cegła                      馒头               mántou               kok

运动员            yùndòngyuán          sportowiec            驾驶员            jiàshǐyuán      pilot/kierowca

记者                jìzhě                          dziennikarz            学者                xuézhě            uczony

作家                zuòjiā                        pisarz                     画家                huà jiā            malarz

Rzeczowniki pospolite same w sobie, szczególnie gdy są przedmiotami gramatycznymi, są nieokreślone, w liczbie pojedynczej lub mnogiej, chyba że określono inaczej:
书                  shū                    książka lub książki
笔                  bǐ                     długopis lub długopisy
学生              xuésheng          student lub studenci
老师             lǎoshi                nauczyciel lub nauczyciele

1.3.1 Przyrostek liczby mnogiej-men
Po rzeczownikach ludzkich może następować przyrostek liczby mnogiej 们 -men; następnie nabierają określonego odniesienia. Porównać:
学生                  xuésheng                      student lub studenci
学生们              xuéshengmen             studentów
孩子                 haizi                              dziecko lub dzieci
孩子们              haizimen                      dzieci

Zwykle, gdy używa się 们 -men, pojawia się pewna implikacja znajomości; często występuje, gdy adresowane są do grup osób:
先生们, 女士们               Xiānshengmen, nǚshìmen. . .                   Panie i Panowie . . .
朋友们好!                     Péngyoumen hǎo!                                       Jak się macie moi przyjaciele?
Jednak 们 -men nie może być użyty z liczbą:
两个学生                         liǎng gè xuésheng                  dwóch studentów
nie: *两个学生们        *liǎng gè xuéshengmen

Ani -men nie może być używane jako przyrostek liczby mnogiej dla rzeczowników innych niż ludzkie:
*书们           *shūmen            *(dosł. książka + przyrostek w liczbie mnogiej)
*猫们          *māomen           *(dosł. kot + przyrostek w liczbie mnogiej)

1.3.2 Rzeczowniki i odniesienie określone lub nieokreślone
W języku chińskim nie ma przedimków określonych lub nieokreślonych, takich jak the lub a(n). Odniesienie określone lub nieokreślone jest zwykle określane przez umieszczenie rzeczownika przed lub po czasowniku. Pozycja przedwerbalna zwykle oznacza określone odniesienie, a pozycja powerbalna wskazuje na odniesienie nieokreślone. Weźmy na przykład 猫 māo ‘kot(-y)’ w następujących zdaniach:
猫在哪儿? Māo zài nǎr?                      她喜欢猫。       Tā xíhuan mao.
(dosł kot be-at gdzie)                             (dosł ona lubi kot)
Gdzie jest/są kot(y)?                                Lubi koty.

 

 

Leave a Comment

Your email address will not be published. Required fields are marked *